CION stond voor Chevron Is onze naam. Het is een van de vele clubs die na de oorlog vanuit een bedrijf zijn ontstaan. In ons geval een oliemaatschappij. Oorspronkelijk heette de club The Red Stars naar de rode ster in het logo en de vlaggen van de Caltex-benzinestations. Toen Caltex overging in Chevron werd de naam C.I.O.N. gekozen (met puntjes dus).
Texaco werd na de volgende overname de nieuwe broodheer. Er voetbalden toen nog nauwelijks werknemers bij de club, TeXaco beëindigde na verloop van tijd dan ook de relatie. De club besloot de naam te handhaven, maar dan zonder puntjes!! CION in gewoon de naam. Een club groot geworden door klein te blijven, luid het credo van onze club die al ruim 65 jaar bestaat. Dat we een bijzondere vereniging zijn wisten we al maar dat komt mede doordat we geen jeugd hebben. Tevens komt dat omdat bij ons gezelligheid als een groot goed gekoesterd wordt in tegenstelling tot bij veel andere clubs.
Het voetbal bij CION speelde zich in de eerste 50 jaar lange tijd in de Rotterdamse Voetbal Bond af. In de jaren ’70 werd de vierde klasse bereikt. Soms werd hieruit gedegradeerd waarna er ook weer vrij snel gepromoveerd werd.
Door de herstructurering werden we plotseling een derde klasser. Dat is een lange tijd het hoogste niveau waarop CION heeft gespeeld. Een aantal keer waren we bijna tweede klasser. Wie herinnert zich niet die fantastische wedstrijden tegen Zuidland, op het complex van Rozenburg. Met name de eerste wedstrijd was zeer spectaculair. Voor 1500 toeschouwers kwam CION van een 3-1 achterstand met nog 15 minuten te gaan terug op 3-3. In de verlenging werd het zelfs nog 4-3 voor CION, waarna Zuidland helaas nog
4-4 kon maken. In de laatste minuut hadden John van Spronsen en Sander Spanjesberg geschiedenis kunnen schrijven door de 5-4 binnen te schieten. Een schot van John werd door de keeper met de vingertoppen gekeerd, waarna Sander de bal voor het inschieten had. Helaas schoot hij de bal in het zijnet. Een week later verloren we de replay met 2-0.
Een paar weken later werd CION wel Vlaardings Kampioen door Fortuna, waarvan in de voor ronde nog met 7-0 verloren was, met 1-0 te verslaan (doelpunt Sander Spanjesberg). Door met een helikopter op het Zwaluwenterrein te landen zorgden CION voor een zeer spectaculaire opening van de finaledag.
In 1999 stond CION opnieuw in de finale waarin er vrij kansloos met 3-0 van Deltasport (toen nog eerste klasser) verloren werd. Dit kwam mede door het feit dat we al meer dan een uur aan het warmlopen waren bij een temperatuur van 27 graden. Dit omdat Deltasport eerst nog een andere finale moest spelen en veel later zou arriveerden dan we dachten. Je zou denken dat ze dan moe waren, echter de selectie bestond toen al uit een man of 40, dus er waren nog wel zat fitte spelers voorhanden.
In 2001 kregen we onze revanche. In de broekpolder werd in de halve finale voor een uitzinnig publiek Deltasport (wat toen bijna alleen maar ex profs in de gelederen had) na strafschoppen verslagen. De grote held van deze avond was John Naujoks. Bij een 2-0 achterstand mocht John 10 minuten voor tijd invallen voor de ook al in gevallen Marcel Zeebregts. Marcel was bij zijn eerste actie al door zijn enkel gegaan en werd huilend het veld afgedragen. De eerste kans die John kreeg schoot hij met een schitterende lob over de Deltasportkeeper, 2-1 dus. In de laatste minuut kregen we, na een elleboogstoot van Frans Ruys, een penalty. Deltasport ging helemaal door het lint en na een oponthoud van 5 minuten nam John Naujoks de penalty die hij hoog in de touwen schoot 2-2. Ieder van CION werd gek van vreugde en maakte zich op voor de verlenging. Hierin gebeurde niet veel waarna strafschoppen de beslissing moesten brengen. Nadat Deltasport 2 strafschoppen miste en Toine Strijbos (later 2de keeper bij Deltasport) er 1 pakte werd CION de verassende winnaar. Wat er toen gebeurde was ongelooflijk, iedereen was door het dolle, spelers en supporters stonden te huilen van vreugde, het CION lied galmde door de broekpolder. Het leek wel of we de Championsleague gewonnen hadden. Deltasport wist de volgende dag nog niet wat er gebeurd was en tot op de dag van vandaag kunnen ze het nu nog niet begrijpen. In de finale op het terrein van CION (!!) werd voor 2000 toeschouwers ook Zwaluwen na penalties verslagen. De held van deze middag was Toine Strijbos die een penalty pakte van ex-CION speler David Bel.
In 2002 werd er helaas gedegradeerd naar de vierde klasse, maar dat zat er ook in met zo’n smalle selectie. voor Vlaardingese begrippen was dit toen een normaal niveau, want van de 12 clubs spelen er maar 4 hoger dan de 4de klasse. In het seizoen 2002/03 werd wederom de finale gehaald van het Vlaardings Kampioenschap deze ging, zonder een aantal belangrijke spelers, verloren tegen de hoofdklasser (toen het hoogste amateur niveau) Deltasport. Maar de finale voor was voor ons al een hoogte punt en een heel groot feest.
Na 2 jaar in de 4de klasse werd er gepromoveerd, onder leiding van oud prof (o.a. NAC Breda) Marco Sas, via de 2de plek op de ranglijst die ook recht gaf op promotie.
Dat jaar werd er ook twee gewonnen van de (voor de rest ongeslagen) kampioen MVV’27. Jammer genoeg viel CION het opvolgende jaar er gelijk weer uit. De selectie bleek niet sterk genoeg om 3 klasser te blijven.
Na 3 magere jaren in de 4de klasse was het onder leiding van Cees Goudswaard dat CION de 4de plek haalde en via de nacompetitie de finale van de nacompetitie tegen VDL haalde. VDL die in de competitie al twee keer veel sterker bleek onderschatte CION. CION haalde de eindstreep met een aantal opgetrommelde oud gediende zoals Michel Verschoor en John van Spronsen, die twee jaar eerder al gestopt waren met selectie voetbal. Na 1-1 gespeeld te hebben, door een goal van Mike de Wijs, en de verleging overleefd te hebben moesten penaltys een winnaar aanwijzen. CION nam ze beter en behaalde weer de fel begeerde 3de klas!
Een lastig debuutjaar en vele trainers verder was het Han van Leeuwen die ons bij de hand nam, eerst lijfsbehoud en in het seizoen 2010-2011 een prachtige 2de plek met als toetje twee finales in de nacompetitie tegen het in de 2de klasse spelende DSVP uit Pijnakker. Uit werd er gelijkgespeeld waardoor er op ons eigen complex voor een ticket in de 2de klas gespeeld moest worden. Vele honderden supporters zagen dan DSVP een brug te ver was maar CION was er weer heel dichtbij!
In 2014 daalde CION, ietwat onterecht, af naar de 4de klasse onder leiding van het trainersduo Slobodan Dutina en Najim Nasri die vlak na de winterstop het stokje hadden overgenomen. Hierna zette CION de weg naar boven in door te bouwen aan een nieuw team wat resulteerde in een finale plek van het Vlaardingskampioenschap in 2016 die jammerlijk verloren ging van VFC. En het fel begeerde kampioenschap in de 4de klasse in het seizoen 2017-2018. De enige in de historie, sinds CION uit komt in de KNVB.
In maart 2019 brandde onze, met Deltasport gedeelde, kantine volledig af en bouwde we met bloed, zweet en tranen ons eigen onderkomen. In het aansluitende seizoen 2019-2020 stonden we met een flink versterkte selectie aan kop in de 3de klasse en maar liefst 14(!) punten los! Het was wachten op het kampioenschap en nu dan echt voor het eerst 2de klas spelen, Corona gooide zoals bekend roet in het eten. Op dinsdag 26 mei kwam dan het eindelijk het verlossende woord van de KNVB, CION gaat in het seizoen 2020-2021 dan eindelijk in de fel begeerde 2de klasse spelen.
